HAVADA KAR SESİ VAR

 

Havada Kar Sesi Var, Erdal Öz öykücülüğünde dikkate alınacak yapıtlardandır. Önemli öykücülerimizden Erdal Öz’ün kaleminden nerden nereye geldiğini gözlemlemenin yanında edebiyatımızın bu alandaki aldığı yolu da görebiliriz. Bu yapıtta yer alan öyküler biçim ve içerik bakımından dikkate değerdir.

 

YAĞMALANAN KIYILAR

 

Erdal Öz gözlemlerini yazmamış sadece. Bunlara eleştirel bakmasını da bilmiştir. Çevre sorunlarına, kıyılardaki betonlaşma tehlikesini yıllar öncesinden öyküleştirmiştir. Havada Kar Sesi Var adlı yapıtında yer alan öykülerden ‘Vay Canım’da kıyılarımızda yaşayan insanlarımızın topraklarının yok pahasına elinden alınır. Kıyılara köylülerin girişini yasaklanır. Hatta aynı köyden insanlar karşı karşıya gelirler, birbirlerine düşerler.  Topraklarını alan(lar) aynı köyden olanları kıyıya sokmaması için, içlerinden kimilerine bekçi olarak iş verir.

 

“Çember sakallının kıyıya, büyük elektrik direğine bağladığı o kurt bozması azgın iki it, efendilerine yaranmak için gün boyu havlar ulur, kumsala dışarıdan kimseyi yanaştırmazlardı. “Allahın kıyısı kuldan esirgenir mi be’” (…) Hem de kimin malını kimden esirgiyorsunuz?” (s.37)

 

 Erdal Öz, kıyılardaki köylülerin toprağının yağmalanmasını belirtmekle kalmıyor, bir süre sonra altın gibi kumu olan sahillerin hızla kirletildiğini de anlatıyor.

 

“Buraların yeni sahiplerinin pislikleriyle, artıklarıyla lekeliydi. Güneş şemsiyeleri, mavili kırmızılı çaputlar gibi yapışıp kalmıştı kumlara… Isırılıp atılmış meyve, mısır koçanları; boş bira, gazoz şişeleri; ezik süt kutuları, gazete yırtıkları, naylon oyuncak parçaları…” (s.52)

 

ANALARA KIYMAYIN EFENDİLER

 

Zaman zaman insanlar birbirine düşman edilir, ülkemizde kamlara bölünürler. Bir taraf belirli güçler tarafından korunup kollanarak karşı taraftakilerin üzerine sürülür. Erdal Öz, oğlu aranan bir ananın duygularını anlattığı yapıta adını veren öyküsünde bu durumu anlatmaktadır. Dünya edebiyatının önemli ana tiplerini aratmayacak türden bir kahramandır, Erdal Öz’ünkü: Direngen, savaşımcı ve hak bildiği yolda yürüyen oğluna sonuna kadar destek.

 

“Öyle mahalle karıları gibi bir gün olsun ağlayıp dövünmedim; kimselere yakınmadım. Başım dik gezdim hep. Oğlumun anasıyım, bir yiğidin anasıyım diye gezip dolandım. Kimselerin kapısını çalmadım, kimselerden yardım dilenmedim. Söyle ona yavruma, anan bir kavak ağacı gibi dimdik, de. Yaşlı da olsa bir kavak ağacı gibi dimdik anan, de.” (s.22)

 

Havada Kar Sesi Var adlı öyküde ülkenin genel politik durumu çizilir. Yazar bunu bir tipi anne ve oğlu üzerinden yapar.  

 

Erdal Öz ‘Uçucu Koku’ ve yer yer ‘Vay Canım’ da okuru seviyeli bir erotizmin doruklarında gezdirirken yazarın çocukluğundan da izler gördüğümüz ‘Babamdı’ ve ‘Çocuk’ adlı öykülerde ise bir çocuğun dünyasını anlatır.

 

Havada Kar Sesi Var izlek çeşitliliği açısından üzerinde durulması gereken bir yapıt olmakla birlikte öykücülüğümüzün göz ardı edilemeyecek yapıtlarındandır.

 

* Erdal Öz, Havada Kar Sesi Var, Can Yayınları-İstanbul